عفونت دستگاه تناسلی ناشی از تریکوموناس واژینالیس در زنان مراجعه کننده به بیمارستان زنان شهر قم

زمینه و هدف: تریکوموناس واژینالیس از شایع ترین عفونت های مقاربتی زنان و مردان در جهان است. براساس دانسته های مؤلفان آمار مستندی از شیوع تریکومونیازیس و عوارض آن در زنان استان قم وجود ندارد. روش اجرا: در این مطالعه ی مقطعی با دو روش مشاهده ی گسترش مرطوب (wet mount) و its-pcr عفونت با ت. واژینالیس در نمونه ی تهیه شده با سواب از کانال واژینال زنان مراجعه کننده به بیمارستان زنان شهر قم مورد بررسی قرار گرفت. هم چنین، بررسی میکروسکوپی سلول ها و باکتری ها روی گسترش رنگ آمیزی شده انجام شد. یافته ها: از مجموع 300 نمونه ی تهیه شده از داوطلبان مراجعه کننده به بیمارستان زنان 7  نمونه (67/2%) با روش گسترش مرطوب و 34 نمونه (3/11%) با روش its-pcr مثبت شدند. صحت نتایج pcr با توالی یابی قطعه ی ژنی  itsت. واژینالیس در محصول pcr تأیید شد. در مقایسه ی انجام شده با استفاده از مدل رگرسیون لجستیک دوتایی بین افراد مبتلا و غیرمبتلا به تریکومونیازیس و با محاسبه ی نسبت شانس (odds ratio [or]) و فاصله ی اطمینان 95%، وجود سابقه ی تولد نوزاد نارس (9/671-8/2 ci: 95% ,3/43or=)، سابقه ی سقط جنین (2/544-8/15 ci: 95% ,8/91or=)، پارگی زودهنگام کیسه ی آب (9/222-1/2 ci: 95% ,8/21or=)، احتمال مشاهده ی سلول های اپیتلیال (3/197-9/6 ci: 95% ,9/36or=) و گلبول سفید (2/665-8/2 ci: 95% ,3/43or=) در گسترش رنگ آمیزی شده، در مبتلایان بیش از غیرمبتلایان به تریکومونیازیس بود. نتیجه گیری: در مقایسه با گسترش مرطوب، آزمایش  its-pcrروشی حساس و قابل اطمینان در ردیابی عفونت ت. واژینالیس در زنان است. فراوانی قابل توجه تریکومونیازیس بر اهمیت برنامه ی غربالگری در زنان استان قم تأکید می نماید. با مراجعه ی به موقع و تشخیص صحیح تریکومونیازیس به ویژه در زنان میانسال می توان از عوارض احتمالی آن بر بارداری پیشگیری کرد.